خورشید من ...

دیری است آسمان مرا شب گرفته است

خورشید من، برای چه تأخیر کرده‌ای؟ 

اللهم عجل لولیک الفرج

هر چه که خواسته ام، داده ای ارباب،ولی ...

دل من پیش همان زلف دوتا مانده هنوز

دیده در حسرت دیدار شما مانده هنوز

بوسه یک روز به خاک قدمت خواهم زد

لب به امید همان بوسه به پا مانده هنوز

فقرا پیش کریمان که معطل نشوند!

منتظر برسر راه تو گدا مانده هنوز

در نبودت زدلم صدق و صفا کم کم رفت

مِهرت اما به دلم، شکر خدا مانده هنوز

می شود دیدن روی تو نصیبم، یا،نه؟

دل من بین همین خوف ورجاءمانده هنوز

به همان ناله ی بین در و دیوار قسم

مادرت چشم براهت بخدا مانده هنوز

دلتان خون شده ،اما چه کنم ،مجبورم

دختری درعقب قافله جا مانده هنوز

هر چه که خواسته ام، داده ای ارباب،ولی

با شما یک سفر کرب وبلا مانده هنوز

حسن لطفی

اللّهم إن لم تکن قد غفرت لنا فی ما مضى من شعبان ....

اباصلت هروی وقتی که در آخرین جمعه ماه شعبان خدمت حضرت امام رضا(علیه‌السلام) می‌رود، حضرت به او می‌فرمایند:

«اى اباصلت! ماه شعبان بیشترش گذشت و این جمعه آخر آن است، پس آنچه از اعمال خیر که در این ماه در انجام آن کوتاهى کرده‏اى، در این چند روزى که باقى مانده است تدارک کن؛ و بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفید است و ترک آنچه براى تو فایده‏اى ندارد و دعا و استغفار و تلاوت قرآن را افزون کن و از گناهان و نافرمانی‌هایت به‏سوى خدا بازگرد و توبه کن، تا این ماه خدا به تو رو کرده باشد درحالى‌که تو با خدایت – عزّ و جلّ – اخلاص ورزیده باشى و امانتى بر گردن خود باقى مگذار مگر آنکه آن را ادا کنى و نیز در دلت کینه هیچ مؤمنى نباشد مگر اینکه آن را از دل بیرون کنى و هیچ گناهى را که مرتکب بوده‏اى وامگذار مگر آنکه آن را رها کرده و از آن دورى گزینى و از خداوند پروا داشته باش و در امور نهان و آشکارت بر او توکّل و اعتماد کن و هرکس بر خدا توکّل کند، همانا خداوند او را کافى است، زیرا خداوند کار خود را به انجام می‌رساند و براى هر چیز اندازه‏اى قرار داده است، و در باقیمانده این ماه زیاد این ذکر را بگو: «اللّهم إن لم تکن قد غفرت لنا فی ما مضى من شعبان فاغفرلنا فیما بقی منه.» [یعنى: پروردگارا! اگر تاکنون در این ماه ما را نبخشیده‏اى، پس از تو می‌خواهیم که در باقیمانده این ماه ما را ببخشى و بیامرزى.] زیرا خداوند تبارک و تعالى در این ماه، مردم بسیارى را از آتش آزاد مى‏کند.»(عیون اخبارالرضا، جلد۲، صفحه ۵۱)

مناجات:تو دست لطف گشودی و آشتی کردی

ماه شعبان هم داره به انتهاش میرسه،یواش یواش صدای "اللهم رب الشهر الرمضان "داره بگوش میرسه:خدا کنه که پاک وارد ماه خدا بشیم تا بال برای پرواز داشته باشیم :
التماس دعا

---

هزار مرتبه کردم فرار و دیدم باز

 تو از کرم به من آغوش خویش کردی باز 

به لطف و رحمت و عفو و کرامتت نازم

که می‌کشی تو ز عبد فراری خود ناز 

جسور کس چو من و مهربان کسی چو تو نیست

        که با همه بدی‌ام باز با تو گفتم راز 

چه حکمتی است که در لحظه شروع گناه

       تو می‌کنی کرم و عفو خویش را آغاز 

هنوز باز نگشته، تو می‌گشایی در

       هنوز توبه نکرده، مرا دهی آواز 

اگر سؤال کنی من کی‌ام، تو کی؟ گویم

        منم ذلیل گنه، تو عزیز بنده‌نواز 

تو دست لطف گشودی و آشتی کردی

       من از چه دست نکردم به جانب تو دراز

نخوانده‌ام به همه عمر، یک نماز درست

       هم از خدا خجلم، هم ز خویش، هم ز نماز

هنوز گریه بر این جویبار کافی نیست ...

حقیقتش خیلی دل تنگم .... 

دوستان دعام کنید....

---

هنوز گریه بر این جویبار کافی نیست

ببار ابر بهاری، ببار… کافی نیست

چنان که یخ زده تقویم ها اگر هر روز

هزار بار بیاید بهار، کافی نیست

به جرم عشق تو باشد که آتشم بزنند

برای کشتن حلاج، دار کافی نیست

گل سپیده به دشت سپید می روید

سپیدبختی این روزگار کافی نیست

خودت بخواه که این انتظار سر برسد

دعای این همه چشم انتظار کافی نیست

خدایا ! رمضان را چه کنم؟

بی تو ای جان جهان! جان و جهان را چه کنم؟

خود، جهان می گذرد؛ ماندن جان را چه کنم؟

ماه شعبان و رجب نم نم اشکی شد و رفت 

خانه ابری ست، خدایا ! رمضان را چه کنم؟

کجا جزیره خضراست....

دلم به وسعت دریا گرفته..آقاجان

از این زمانه از اینجاگرفته..آقاجان

هزارسال نگاه شکسته مادر..

برای چشم تو احیا گرفته..آقاجان

مرا کویر فراق ات ترک ترک کرده..

دلم بهانه دریا گرفته..آقاجان

کجا جزیره خضراست؟..من نمیدانم!

دلم برای همانجا گرفته..آقاجان