ای آنکه گـرهِ کارهای فرو بسـته به سر انگشت تو گشــوده می‌شود و ای آن که سختـیِ دشـواری‌ها با تو آسـان می‌گردد، و ای آن که راه گـریز به سوی رهـایی و آسـودگی را از تو باید خواست.

سختی‌ها به قدرت تو به نرمی گرایند و به لطـف تو اسباب کارها فراهم آیند و قضا به قدرت تو جربان یافته و اشیاء به اراده‌ی تو موجود شوند
و خواستِ تو را بی آن که بگویی فرمان برند و از آنچه خواستِ تو نیست بی آن که بگویی رو بگردانند.
تویی آن که در کارهای مهـم بخوانندش و در ناگـواری‌ها بدو پناه برند.
هیچ بـلایی از ما برنگردد مگر تو آن بـلا را بگردانی و هیچ انـدوهی بر طرف نشود مگر تو آن را از دل برانی...