به بهانه سالروز تخریب بقیع :: خاکی شد... ::

پرزدم سمت شما بال و پرم خاکی شد.
پیش رو.دور برم، پشت سرم خاکی شد.

.آمدم گریه کنم ناله غربت بزنم..
دهن نوحه گر و پلک ترم خاکی شد.

سرشب آمدم اما به سیاهی خوردم.
غصه قبرتو خوردم سحرم خاکی شد.

یادم افتاد که نسل تو همه باحرمند.
حرف تو آمد و دیدم که حرم خاکی شد.

زحمت شمع و چراغ است در اینجا با ماه.
چون که تابید به قبرت قمرم خاکی شد.

کاش روزی بنویسند به بقیــــع