به این سه فراز از ادعیه دقت کنید:
در دعای معروف ماه رجب می خوانیم:
اَعْطِنی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَهِ وَاصْرِفْ عَنّی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الاْخِرَهِ
عطا کن به من به خاطر درخواستی که از تو کردم همه خیر دنیا و همه خیر آخرت را، و بگردان از من به خاطر همان درخواستی که از تو کردم همه شر دنیا و شر آخرت را
در ماه شعبان در مناجات شعبانیه می خوانیم:
إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الانْقِطَاعِ إِلَیْکَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْکَ حَتَّى تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصِیرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِکَ
معبودا، مرا به کمالِ گسستن [از خلق] و پیوستن به خودت رسان و دیده قلبمان را با فروغی که بدان تو را مشاهده کنند، روشن فرما تا دیده دل ما حجابهای نورانی را بر درَد و به کانِ عظمت و جلال رسد و جانهای ما به مقام والای قدس تو بپیوندد.
و در دعای قنوت نماز عید فطر می خوانیم:
اَنْ تُدْخِلَنی فی کُلِّ خَیْرٍ اَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُخْرِجَنی مِنْ کُلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ
و درآوری مرا در هر خیری که درآوردی در آن خیر محمد و آل محمد را و برونم آری از هر بدی و شری که برون آوردی از آن محمد و آل محمد را – که درودهای تو بر او و بر ایشان باد – خدایا از تو خواهم.
این سه فراز نشون میده که از روز اول ماه رجب تا روز آخر ماه رمضان یک سیر صعودی کاملی رو باید طی کنیم. اگر سیر ماه رجب رو ناقص انجام داده باشیم و به خیر دنیا و آخرت نرسیده باشیم، در ماه شعبان هم گسستن از خلق نمی رسیم و در نتیجه ماه رمضان هم از داخل شدن در هر خیری که محمد و آل محمد داخل شدند باز می مونیم. این فرصت ها رو غنیمت بشماریم و نذاریم ماه رجب تمام بشه و دستمون خالی باشه. شعبان و رمضان در پیش است. توشه ها رو برداریم.
