استاد صفائی : ایمان و عشق خدا

ایمان و عشق خدا در دل مؤمن به کمال نمى‏رسد مگر آن‏جایى که باکش نباشد که چه کسى دنیا را خورد. دلى که از عشق‏هاى دیگر پر است و هزار رنج دارد، از عشق خدا سرشار نمى‏شود. کوزه به اندازه‏اى که از هوا خالى شده از آب پر مى‏شود.  مغرور نباش که در کنار فراتى و در میان آب. کوزه‏ى واژگون در میان آب از آب خالى است. هوایش مانع سرشارى و لبریزى است. باید از هوا خالى شود که آن وقت پر مى‏شود.

علی صفایی حائری- تطهیر با جارى قرآن(2)، ص: 143

مشتاق بازی ...

وقتی ما بچه تر بودیم  مشتاق بازی و توپ بودیم در انتظار می نشستیم تا راهمان دهند و قهر می کردیم و دور می شدیم تا نزدیکمان کنند اما همین که هدفی پیدا می کردیم دیگر به توپ ها و بچه ها نگاه نمی کردیم حتی اگر دعوتمان می کردند می خندیدیم و اگر دستمان را می کشیدند نق می زدیم وفرار میکردیم چرا؟

مگر توپ همان توپ نبود و بازی همان بازی محبوب نبود اما ما دیگر آن نبودیم ما هدفی داشتیم و لباسی به تن کرده بودیم و مهمانی میخواستیم برویم...

آه حالا می فهمم چرا خیلی ها  به توپ های بزرگتر و کره های زمین و ماه خورشید هم همان طور نگاه می کنند و توپ بازی نمی کنند و اسیر بازی نمی شوند. اینها کاری دارند و هدفی دارند این است که مشغول نمی شوند و سر گرم نمی شوند.

رشد/استاد صفایی حایری/ص34

---