حاجی ما ....

حاجیان جمعند دور هم به صحرای منا 

حاجی ما در بیابان در مسیر کربلاست 

حاجیان کردند دل را خوش به ذبح گوسفند 

حاجی ما ذبح طفلش پیش پیکان بلاست 

حاجیان سر می‌تراشند از پی تقصیرشان 

حاجی ما هم چهل منزل سرش برنیزه‌هاست 

حاجیان دست دعاشان بر سما گردد بلند 

حاجی ما از بدن دست علمدارش جداست 

حاجیان را هست یک قربانی آن هم گوسفند 

حاجی ما هم ذبیحش جمله تقدیم خداست 

حاجیان را از هجوم زائرین بر تن فشار 

حاجی ما سینه‌اش از سم اسبان توتیاست

کوشش ...

تا که از جانب معشوق نباشد کششی

  کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد

فکر کنم امسالم داره تموم میشه ،بدون کربلا!

رزقنا الله

پست اربعین: طبق معمول ... جامانده...

همه دارند به پابوســــــی تو می آیند 

طبق معمول من بی سر و پا جاماندم

در کوی نیک نامان ما را گذر ندادند

گر تو نمی پسندی تغییر ده قضا را

---

جامانده های قافله ی اربعین تو

آقا دوای درد دل خود کجا کنند؟

جا تنگ بوده است و یا ما اضافه ایم؟

مردم به چشم طعنه نگاهی به ما کنند!

باشد حسین، کرب و بلا مال خوب ها

بدها بگو که عقده ی دل با چه وا کنند؟

قسمتم نیست اگر یک سفر کرب و بلا ...

دیدن صورت ماه تو چه دیدن دارد

ناز تو حضرت عباس!کشیدن دارد

من فقط تشنه ی یک جرعه نگاهت هستم

ناز عباسی دلدار خریدن دارد

هر شب انگار به دل بال و پری می بخشی

که بسوی تو چنین شوق پریدن دارد

یوسف ام بنین!ماه شب چاردهم!

وصف زیبایی ات انگشت بریدن دارد

عشق تو ریشه دوانده ست به اعماق دلم

قلب من با تو فقط حال تپیدن دارد

قسمتم نیست اگر یک سفر کرب و بلا

تو بگو:"نه" که همین نیز شنیدن دارد

مثل دیوانه ی عاشق که به معشوق رسد

کربلا...بین دو گنبد...چه دویدن دارد

مسافران همه رفتند ...

پر است خلوتم از یاد عاشقانه او

گرفته باز دل کوچکم بهانه او

نسیم رهگذر این بار هم نیاورده

به دست قاصدکی نامه یا نشانه او

مسافران همه رفتند و باز جا ماندم

کدام جاده مرا می برد به خانه او

در اشتیاق زیارت به خواب می بینم

کبوترانه نشستم برآستانه او

من و دو بال شکسته، من و دو دست نیاز

چگونه پر بکشم سمت آشیانه او

غروب ابری پاییز می چکد در من

پرم ز هق هق باران، کجاست شانه او؟

"انسیه موسویان"

عجیب در سفر ِکربلایِ خود گیرم

دوباره ضامن من میشوی امام رئوف؟

 عجیب در سفر ِکربلایِ خود گیرم

خرم آن لحظه که مشتاق به یاری برسد

خرم آن لحظه که مشتاق به یاری برسد

 آرزومند نگاری به نگاری برسد

دیده بر روی چو گل بندد نبود خبرش 

 گر چه در دیده ز نوک مژه خاری برسد

لذت و صل نداند مگر آن سوخته‌ای

 که پس از دوری بسیار به یاری برسد

قیمت گل نشناسد مگر آن مرغ اسیر

که خزان دیده بود پس به بهاری برسد

امیرخسرو دهلوی

اگر دلتان شکست،سلامی به ارباب علیه السلام بدهید،حتما ثوابش نوشته میشود.من که خرابم ...

السلام علیک یااباعبدالله