کسی که دغدغه وصل یار را دارد
همیشه از گنه و معصیت ابا دارد
کسی که وقت اذان گریه می کند چشمش
دگر ز دیدن نا محرمان حیا دارد
کسی که می شنود روضه های غربت را
برای آمدن منتقم دعا دارد
دوباره مرغ دلم روی بام تنهایی
به لب ترانه یا بن الحسن بیا دارد
برای آنکه بیایی به ما سری بزنی
دلم توسل بر مادر شما دارد
نگاه ملتمس و ابریم خدا رو شکر
به راه مانده و دلشوره تو را دارد
شبیه قلب تو این قلبهای خسته ما
از داغ فاطمیه تا ابد عزا دارد
مرا به وقت زیارت تو همسفر فرما
که با تو رفتن کرب و بلا صفا دارد
سیده
