دهِ ذی الحجه ی من هجده ذالحجه ی توست ...

آینه هستم و آماده ی ایـــوان شدنم

آتشی هستم و لبریز گلستان شدنم

چند وقتی است به ایوان نـــــجف سر نزدم

بی سبب نیست به جان تو پــریشان شدنم

سفره ی نان جویی پهن کن ای شـــــاه نجف

بیشتر از هــــمه آمــاده ی مـــــهمان شدنم

آنکه از کفر در آورد مرا مهر تو بود

همه اش زیر سر تـــوست مســــلمان شدنم

از چه امروز نیــــفتم به قـــــدومت وقتی

ختم شد ســجده ی دیروز به انسان شدنم

عـــلی اللــــهیِ ما را به بزرگیت ببخش

پیش تو مستحق این همه حیران شدنم

دهِ ذی الحجه ی من هجده ذالحجه ی توست

هشت روز است که آماده قـــــــربان شدنم

جان به هرحال قرار است که قـــــربان بشود

پس چه خوب است که قربـــانی جــ♥ـانان بشود

انا مشتاق به جوار نجف ...

انا مشتاق به جوار نجف

انا محتاج به دعای علی

بچه های بزرگ و کوچکمان

همه قربان بچه های علی

دست مولا و چادر بی بی

دست ما و نخ عبای علی

چه مقامیست که هزاران بار

میشود فاطمه فدای علی

دست گرم پدر فاطمه در دست علی ست ...

دست گرم پدر فاطمه در دست علی ست

بعد از این بار نبوت همه در دست علی ست

شعر کامل در ادامه مطلب...