پیش زهرا نگذارید خجالت بکشیم ...

نام ما را ننویسید، بخوانید فقط

سر این سفره گدا را بنشانید فقط

 

آمدم در بزنم، در نزنم می میرم

من اگر در زدم این بار نرانید فقط

 

میهمان منتظر دیدن صاحب خانه ست

چند لحظه بغل سفره بمانید فقط

 

کم کنید از سر من شرّ خودم را، یعنی

فقط از دست گناهم برهانید... فقط

ﺑﯿﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺯﻫﺮﺍ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻨﺪ ...

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﻔﺮﻩ ﯼ ﺷﺐ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﺍﺭﻫﺎ ﻭﺍ ﺷﺪ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺩﻟﺪﺍﺭ ، ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﺎ ﺷﺪ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﯼ ﺩﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﺴﺒﯿﺤﻢ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﺳﺖ ﺩﻋﺎﯼ ﻣﻦ ﻭ ﻣﻔﺎﺗﯿﺤﻢ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎ ﺷﻬﺪﺍ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻢ

ﻭ ﭘﺎﯼ ﺩِﯾﻦ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻢ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎﻝ ﮔﺸﺎﯾﻢ ﺩﻭ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺭﺍ

ﻓﺮﺍﺯﻫﺎﯼ ﺍﺑﻮﺣﻤﺰﻩ ﯼ ﺛﻤﺎﻟﯽ ﺭﺍ

ﺑﺒﺎﺭ ﺍﺑﺮ ﺧﻄﺎﭘﻮﺵ ، ﻣﺎﻩ ﺭﺣﻤﺖ ﺷﺪ

ﺑﺒﺨﺶ ﺻﺎﺣﺐِ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﺣﻤﺖ ﺷﺪ

به زیر دِین کسی نیستم ، خدا را شُکر ...

بدِ مرا تو بخوب خودت بدل کردی

به وعده های خودت بارها عمل کردی

حقیر بودم اما تو زود نام مرا

بزرگ کردی و آوازه ی محل کردی

به هر که رو زده بودم مرا معطل کرد

ولی تو مشکل من را چه زود حل کردی

فرار کردم و با اضطراب برگشتم

به محض اینکه رسیدم مرا بغل کردی

گناه تلخ مرا با حسین بخشیدی

حسین گفتم و این زهر را عسل کردی

بیا و قول بده زود کربلا ببرم

تو که همیشه به قول خودت عمل کردی

إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الانْقِطَاعِ إِلَیْکَ ...

به این سه فراز از ادعیه دقت کنید:
در دعای معروف ماه رجب می خوانیم:

اَعْطِنی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَهِ وَاصْرِفْ عَنّی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الاْخِرَهِ

عطا کن به من به خاطر درخواستی که از تو کردم همه خیر دنیا و همه خیر آخرت را، و بگردان از من به خاطر همان درخواستی که از تو کردم همه شر دنیا و شر آخرت را

در ماه شعبان در مناجات شعبانیه می خوانیم:

إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الانْقِطَاعِ إِلَیْکَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْکَ حَتَّى تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصِیرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِکَ

معبودا، مرا به کمالِ گسستن [از خلق] و پیوستن به خودت رسان و دیده‌ قلبمان را با فروغی که بدان تو را مشاهده کنند، روشن فرما تا دیده دل ما حجابهای نورانی را بر درَد و به کانِ عظمت و جلال رسد و جانهای ما به مقام والای قدس تو بپیوندد.‌

و در دعای قنوت نماز عید فطر می خوانیم:

اَنْ تُدْخِلَنی فی کُلِّ خَیْرٍ اَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُخْرِجَنی مِنْ کُلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ

و درآوری مرا در هر خیری که درآوردی در آن خیر محمد و آل محمد را و برونم آری از هر بدی و شری که برون آوردی از آن محمد و آل محمد را – که درودهای تو بر او و بر ایشان باد – خدایا از تو خواهم.

---

این سه فراز نشون میده که از روز اول ماه رجب تا روز آخر ماه رمضان یک سیر صعودی کاملی رو باید طی کنیم. اگر سیر ماه رجب رو ناقص انجام داده باشیم و به خیر دنیا و آخرت نرسیده باشیم، در ماه شعبان هم گسستن از خلق نمی رسیم و در نتیجه ماه رمضان هم از داخل شدن در هر خیری که محمد و آل محمد داخل شدند باز می مونیم. این فرصت ها رو غنیمت بشماریم و نذاریم ماه رجب تمام بشه و دستمون خالی باشه. شعبان و رمضان در پیش است. توشه ها رو برداریم.

اینجاست منبع

مناجات:تو دست لطف گشودی و آشتی کردی

ماه شعبان هم داره به انتهاش میرسه،یواش یواش صدای "اللهم رب الشهر الرمضان "داره بگوش میرسه:خدا کنه که پاک وارد ماه خدا بشیم تا بال برای پرواز داشته باشیم :
التماس دعا

---

هزار مرتبه کردم فرار و دیدم باز

 تو از کرم به من آغوش خویش کردی باز 

به لطف و رحمت و عفو و کرامتت نازم

که می‌کشی تو ز عبد فراری خود ناز 

جسور کس چو من و مهربان کسی چو تو نیست

        که با همه بدی‌ام باز با تو گفتم راز 

چه حکمتی است که در لحظه شروع گناه

       تو می‌کنی کرم و عفو خویش را آغاز 

هنوز باز نگشته، تو می‌گشایی در

       هنوز توبه نکرده، مرا دهی آواز 

اگر سؤال کنی من کی‌ام، تو کی؟ گویم

        منم ذلیل گنه، تو عزیز بنده‌نواز 

تو دست لطف گشودی و آشتی کردی

       من از چه دست نکردم به جانب تو دراز

نخوانده‌ام به همه عمر، یک نماز درست

       هم از خدا خجلم، هم ز خویش، هم ز نماز

چشم دل ...

امام سجاد علیه السلام :

اللّهُمَّ ... وَاعمِ أبصارَ قُلوبِنا عَمّا خالَفَ مَحَبَّتَکَ؛

بارالها ! ... دیده دل‌هایمان را از آنچه مخالف دوستى توست، کور گردان.

صحیفه سجادیه علیه السلام، دعای 9