قحطی ...

قحطی به دینمان زده یا ایها العزیز

دارد ظهورتان به خدا دیر می شود

چای روضه ...

 این چای روضه ها که مرا زیر و رو کند

   عطرش ز دور کار هزاران سبو کند

نماز در مترو ...

از مقتضیات جامعه آخرالزمانی:

مردم شهری که همه در آن میلنگند.

به کسی که راست راه می رود میخندند.......!

شاید عکس بی ربط

داغ تو دارد این دلم ...

مهدی جان (عج) :

بی همگان به سر شود، بی تو به سر نمی شود

داغ تو دارد این دلم، جای دگر نمی شود ...

چرا شیعه جمع بین دو نماز می کند ؟

سوال:آیا پیامبر اکرم و ائمه اطهار (ع) بین نماز ظهر و عصر جمع می کردند؟ چرا اهل تسنن نماز عصر را عصر می خوانند؟ آیا بهتر نیست ما نیز مانند آنان عمل کنیم؟

پاسخ اجمالی:

با توجه به روایاتی که از شیعه و اهل تسنن به ما رسیده است، پیامبر اکرم (ص) هم نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا را جمع می کردند و هم جداگانه می خواندند.

پیامبر اسلام (ص) به جهت راحتی مردم بعضی از مواقع نمازها را جمع می خواندند.

حضرت امام صادق (ع) فرمود: "پیامبر خدا، بدون این که عذری در کار باشد، ظهر و عصر و نیز مغرب و عشا را با یک اذان و دو اقامه خواند".

خواندن نماز در پنج نوبت واجب نیست؛ زیرا سیره عملی، به معنای واجب بودن نیست، بلکه اعم از وجوب، استحباب و اباحه است و حمل آن بر وجوب، نیاز به دلیل جداگانه دارد.

چرا نماز (شیعه)با دست باز ؟

پرسش:چرا شیعیان نماز را با دست باز می خوانند و اهل تسنن با دست بسته؟ پیامبر به چه کیفیتی می خوانده اند؟ آیا دلیلی وجود دارد؟

پاسخ:گذاشتن دست ها بر روی همدیگر روشی است که در دوران پیامبر (ص) وجود نداشت و آن حضرت با دستان باز نماز بجای می آوردند[1] و چون شیعیان در تمام زمینه ها از پیامبر (ص) و ائمه ی اطهار (ع) پیروی می کنند، این گونه نماز خود را می خوانند، ولی روش بستن دست ها بدعتی است که بعد از رحلت پیامبر (ص) ایجاد شد؛ یعنی در دوران پیامبر اکرم (ص) اصلا وجود نداشت و در دوران خلیفه ی دوم شروع شد، از آن زمان به بعد این حالت باب شده[2] و الآن هم اکثر سنی ها به روش خلیفه ی دوم عمل می کنند،[3] ولی امامان معصوم (ع) این روش را تشبه به اهل کفر و از اعمال مجوس ها می دانند و به شیعیان فرموده اند که به روش و سنت پیامبر (ص) عمل کنند و نماز با دستان باز بخوانند.

هفته ی بعد ...

بنویس که هرچه نامه دادم نرسید

بنویس که یک نفر به دادم نرسید

بنویس قرار من و او هفته بعد

این جمعه که هرچه ایستادم نرسید