پست ویژه : ما قوم عجم به باده عادت داریم ...

این شعرو نخونید قطعن از دستتون رفته.

اینم یه پست سفارشی برای میلاد امیرالمومنین علی علیه السلام

---

ساقی به پیاله باده کم می ریزی

این میکده را چرا به هم می ریزی؟!

از گردش ساغرت شکایت دارم

آسوده بریز! بنده عادت دارم

با خستگی آمدم؛ فرح می خواهم

سجاده و تسبیح و قدح می خواهم

ما قوم عجم به باده عادت داریم

بر پیر مغان «علی» ارادت داریم

بر طایفه مان نگاه حق معطوف است

میخانه ی شهر طوس ما معروف است

من اهل ری ام؛ مست ولی اللهم

یک خمره میِ سفارشی می خواهم

بعضی ها ...

خوشا به حال دل بی شکیب بعضی ها     

هزار غبطه به حال عجیب بعضی ها 

    

نمی رود ز سر این پرنده ی قفسی     

خیال بال و پر دلفریب بعضی ها    

 

قنوت وتر … سحر … در جوار «شش گوشه»     

طبیب حاذق درد غریب بعضی ها!   

  

نصیب همچو منی؛ مهر تربت و حسرت!     

برات کرب و بلا، هی نصیب بعضی ها …     

دلم شکسته خدایا! مرا اجابت کن     

به حق حرمت امن یجیب بعضی ها     

به همنشینی پاکان کربلا رفته     

گرفته چادر من، بوی سیب بعضی ها... 

برنگشت ...

دوستم را اولین باری که آوردم حرم

تا دم ِ برگشت با ما بود.. با ما برنگشت