بازنشر : آن مرد از هوش رفت ...

کودک نفس نفس می زد: «بابا سلام... فضه گفت بیا» مرد از هوش رفت ...

(منبع:بحارالانوار،‌جلد 43، ص214-215 )

بازنشر: حکایت یک مرد ...

کفّاره گناهان بزرگ

حضرت امیرالمومنین علیه السلام فرمودند : از کفّاره گناهان بزرگ ، به فریاد مردم رسیدن ، و آرام کردن مصیبت دیدگان است.

نهج البلاغه - حکمت 24

آه مادر ....

مـــــردهـــــا کـــه گـــریــــه نـمـی کـنـنـــــد

مـردهــــا وقتــی بغــــض گـلــویــشـــــان را مـی فـشــــــارد

در چـــــــــاه فـریـــــاد مـی زنـنـــــــد
                                              فـــــــــاطــمـــــــــــــــــــــــه ....

آه مادر ....

شهادت‏ حضرت فاطمه زهرا (س) واقعیتى انکار ناپذیر

شهادت حضرت فاطمه زهراء (س) واقعیتى است که منابع حدیثى و تاریخ شیعه و سنّى بر آن گواه است. برخى به علت عدم آشنائى با حدیث و تاریخ، در این واقعیت تردید نموده‏اند. از اینرو گوشه‏اى از شواهد این مصیبت بزرگ را تنها از منابع معتبر اهل‏سنّت تقدیم پویندگان حق و حقیقت مى‏نمائیم.

* * *

قال رسول اللَّه (ص): «... فتکون اوّل من یلحقنى من اهل بیتى فتقدم علىّ محزونة مکروبة مغمومة مقتولة ».

(فاطمه) اولین کسى از اهل‏بیتم مى‏باشد که به من ملحق مى‏گردد، پس بر من وارد مى‏شود، محزون، مکروب، مغموم، مقتول...

فرائد السمطین ج 2، ص 34

* * *

قال موسى بن جعفر (ع): انَّ فاطمة (س) صدّیقة شهیده.

اصول کافى ج 1، ص 381

* * *

قال ابن عباس: إنّ الرّزیّة کُلَّ الرّزیة، ما حال بین رسول‏اللَّه (ص) و بین کتابه.

مصیبت تمام مصیبت آنگاه رخ داد که بین پیامبر (ص) و نوشتارش حائل گردیدند.

صحیح بخارى ج 1، 120

پیشنهاد مطالعه :: کشتی پهلو گرفته

کشتی پهلو گرفته . رمانی تاریخی گونه و جانسوز از ولایت تا شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها)

نوشته سید مهدی شجاعی

بخشی از کتاب کشتی پهلو گرفته

من در خودم شکستم وقتی در بر پهلوی تو شکسته شد . وقتی تو فضه را صدا زدی انسانیت از جنین هستی سقوط کرد . خون جلوی چشمان مرا گرفت وقتی گل میخ های در ، از سینه ی تو خونین و شرم آگین در آمد . من از خشم کبود شدم وقتی تازیانه بر بازوی تو فرود آمد . من معطل و بی فلسفه ماندم وقتی زمین ملک تو غصب شد . اشک در چشمان من حلقه زد وقتی سیلی با صورت تو آشنا شد .

هیزم آورده که آتش بزنند این در را ...

شهر آبستن غم هاست، خدا رحم کند ...

شهر این بار چه غوغاست! خدا رحم کند ...

بوی دود است که پیچیده، کجا می سوزد؟

نکند خانه ی مولاست؟! خدا رحم کند ...

همه ی شهر به این سمت سرازیر شده

در میان کوچه دعواست، خدا رحم کند ...

هیزم آورده که آتش بزنند این در را

پشت در حضرت زهراست، خدا رحم کند ...

همه ی جمعند و موافق که علی را ببرند

و علی یکه و تنهاست، خدا رحم کند ...