پیش زهرا نگذارید خجالت بکشیم ...

نام ما را ننویسید، بخوانید فقط

سر این سفره گدا را بنشانید فقط

 

آمدم در بزنم، در نزنم می میرم

من اگر در زدم این بار نرانید فقط

 

میهمان منتظر دیدن صاحب خانه ست

چند لحظه بغل سفره بمانید فقط

 

کم کنید از سر من شرّ خودم را، یعنی

فقط از دست گناهم برهانید... فقط

به زیر دِین کسی نیستم ، خدا را شُکر ...

بدِ مرا تو بخوب خودت بدل کردی

به وعده های خودت بارها عمل کردی

حقیر بودم اما تو زود نام مرا

بزرگ کردی و آوازه ی محل کردی

به هر که رو زده بودم مرا معطل کرد

ولی تو مشکل من را چه زود حل کردی

فرار کردم و با اضطراب برگشتم

به محض اینکه رسیدم مرا بغل کردی

گناه تلخ مرا با حسین بخشیدی

حسین گفتم و این زهر را عسل کردی

بیا و قول بده زود کربلا ببرم

تو که همیشه به قول خودت عمل کردی

إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الانْقِطَاعِ إِلَیْکَ ...

به این سه فراز از ادعیه دقت کنید:
در دعای معروف ماه رجب می خوانیم:

اَعْطِنی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَهِ وَاصْرِفْ عَنّی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الاْخِرَهِ

عطا کن به من به خاطر درخواستی که از تو کردم همه خیر دنیا و همه خیر آخرت را، و بگردان از من به خاطر همان درخواستی که از تو کردم همه شر دنیا و شر آخرت را

در ماه شعبان در مناجات شعبانیه می خوانیم:

إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الانْقِطَاعِ إِلَیْکَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْکَ حَتَّى تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصِیرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِکَ

معبودا، مرا به کمالِ گسستن [از خلق] و پیوستن به خودت رسان و دیده‌ قلبمان را با فروغی که بدان تو را مشاهده کنند، روشن فرما تا دیده دل ما حجابهای نورانی را بر درَد و به کانِ عظمت و جلال رسد و جانهای ما به مقام والای قدس تو بپیوندد.‌

و در دعای قنوت نماز عید فطر می خوانیم:

اَنْ تُدْخِلَنی فی کُلِّ خَیْرٍ اَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُخْرِجَنی مِنْ کُلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ

و درآوری مرا در هر خیری که درآوردی در آن خیر محمد و آل محمد را و برونم آری از هر بدی و شری که برون آوردی از آن محمد و آل محمد را – که درودهای تو بر او و بر ایشان باد – خدایا از تو خواهم.

---

این سه فراز نشون میده که از روز اول ماه رجب تا روز آخر ماه رمضان یک سیر صعودی کاملی رو باید طی کنیم. اگر سیر ماه رجب رو ناقص انجام داده باشیم و به خیر دنیا و آخرت نرسیده باشیم، در ماه شعبان هم گسستن از خلق نمی رسیم و در نتیجه ماه رمضان هم از داخل شدن در هر خیری که محمد و آل محمد داخل شدند باز می مونیم. این فرصت ها رو غنیمت بشماریم و نذاریم ماه رجب تمام بشه و دستمون خالی باشه. شعبان و رمضان در پیش است. توشه ها رو برداریم.

اینجاست منبع

اقرار می کنم | خداحافظ ماه خدا ....

این روزها که زمزمه ی یار می کنم 

خیلی هوای دیدن دلدار می کنم

 

در ماه مغفرت نشد آقا ببینمت 

بر بی لیاقتی خود اقرار می کنم....

میهمان منتظر دیدن صاحب خانه ست...

نام ما را ننویسید، بخوانید فقط

سر این سفره گدا را بنشانید فقط

آمدم در بزنم، در نزنم می میرم

من اگر در زدم این بار نرانید فقط

میهمان منتظر دیدن صاحب خانه ست

چند لحظه بغل سفره بمانید فقط

که همین سال ظهور گل نرگس باشد!

می شود این رمضان موعد فردا باشد؟

آخرین ماه صیام غم مولا باشد؟

می شود در شب قدرش به جهان مژده دهند؟

که همین سال ظهور گل نرگس باشد

اللهم عجل لولیک الفرج

کـاش در ایـن رمضـان ...

کـاش در ایـن رمضـان لایـق دیـدار شـویم

سـحـری بـا نـظـر لـطـف تـو بـیـدار شـویم

کــاش منّت بگـذاری ســر ِمـا مهدی جـان

تا که همسـفره ی تو لحظه ی افطارشـویم

اللهم عجل لولیک الفرج