ﺑﯿﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺯﻫﺮﺍ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻨﺪ ...

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﻔﺮﻩ ﯼ ﺷﺐ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﺍﺭﻫﺎ ﻭﺍ ﺷﺪ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺩﻟﺪﺍﺭ ، ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﺎ ﺷﺪ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﯼ ﺩﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﺴﺒﯿﺤﻢ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﺳﺖ ﺩﻋﺎﯼ ﻣﻦ ﻭ ﻣﻔﺎﺗﯿﺤﻢ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎ ﺷﻬﺪﺍ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻢ

ﻭ ﭘﺎﯼ ﺩِﯾﻦ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻢ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎﻝ ﮔﺸﺎﯾﻢ ﺩﻭ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺭﺍ

ﻓﺮﺍﺯﻫﺎﯼ ﺍﺑﻮﺣﻤﺰﻩ ﯼ ﺛﻤﺎﻟﯽ ﺭﺍ

ﺑﺒﺎﺭ ﺍﺑﺮ ﺧﻄﺎﭘﻮﺵ ، ﻣﺎﻩ ﺭﺣﻤﺖ ﺷﺪ

ﺑﺒﺨﺶ ﺻﺎﺣﺐِ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﺣﻤﺖ ﺷﺪ

به زیر دِین کسی نیستم ، خدا را شُکر ...

بدِ مرا تو بخوب خودت بدل کردی

به وعده های خودت بارها عمل کردی

حقیر بودم اما تو زود نام مرا

بزرگ کردی و آوازه ی محل کردی

به هر که رو زده بودم مرا معطل کرد

ولی تو مشکل من را چه زود حل کردی

فرار کردم و با اضطراب برگشتم

به محض اینکه رسیدم مرا بغل کردی

گناه تلخ مرا با حسین بخشیدی

حسین گفتم و این زهر را عسل کردی

بیا و قول بده زود کربلا ببرم

تو که همیشه به قول خودت عمل کردی