لحظه ی بغـض نـشد حفــظ کنم چشــمم را ...

لحظه ی بغـض نـشد حفــظ کنم چشــمم را

در دل ابـــر نگــهـــداری بـــــاران سخت است

کشتی ِ کوچک من هر چه که محــکم باشد

جَستن از عرصه ی هول آور طوفان سخت است

ســاده عاشق شده ام ساده تر از آن رســوا

شهره ی شهر شدن با تو چه آسان... سخت است

پای طلبم بود و به منزل نرسیدم ...

دیری ست که دل آن دل "دلتنگ" شدنها

بی دغدغه تن داده به این سنگ شدنها

آه ای نفس از نفس افتاده کجا رفت

در نای نی افتادن و آهنگ شدنها

کو ذوق چکیدن ز سر انگشت جنون؟ کو ؟

جاری به رگ سوخته ی چنگ شدنها

زین رفتن کاهل چه تمنای فتوحی ؟

تیمور نخواهی شد از این لنگ شدنها

پای طلبم بود و به منزل نرسیدم

من ماندم و فرسوده ی فرسنگ شدنها