مرا هم فرض کن آقا! پناه آورده آهویی ...

از این جا داشت رد می شد پریشان کرده گیسویی 
چنان در کوچه ها پیچیده بود آن شب هیاهویی

میان سایه روشن های ذهنم مانده تصویری 
به روی برکه ای انگار دارد می رود قویی

از آن ایام تا حرف زیارت پیش می آید 
دلم را می زنم از شوق رویت آب و جارویی

یقین دارم از این جا دست خالی برنمی گردد
به درگاهت بیندازد اگر بیگانه هم رویی

کبوتر وار می آمد نمی رفت از حرم بیرون
اگر می برد هر کس از کرامات شما بویی

ولی نشد...

گفتم که بی قرار تو باشم ولی نشد

تنها در انتظار تو باشم ولی نشد

گفتم به دل که جلب رضایت کند نکرد

گفتم که جان نثار تو باشم ولی نشد

گفتم میان جذر و مد اشک و آه شب

در گردش مدار تو باشم ولی نشد

گفتم که می رسی تو و من هم دعا کنم

در دولت تو یار تو باشم ولی نشد

دلخوشم با این زیارت های در ذهن خودم ...

از حرم دورم ولی، عیبی ندارد آرزو

یک شب جمعه، من و شش گوشه ای در پیش رو...

تا گره می بندم این دل را به کنج آن ضریح

ناگهان وا می شود بغض گرفتار گلو...

روسیاهم روسیاهم روسیاهم روسیاه

باز اما تو نبردی از دل من آبرو...

ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺭﺩﻡ ﺁﻗﺎ ...

ﺟﻤﻌﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺷﻤﺮﺩﻡ ﺑﯽ ﺗﻮ
ﺑﻐﺾ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻭﺳﻂ ﺳﯿﻨﻪ ﻓﺸﺮﺩﻡ ﺑﯽ ﺗﻮ ‌

ﺑﺲ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺟﻤﻌﻪ ﻏﺮﻭﺏ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﻟﮕﯿﺮﻡ ﮐﺮﺩ
ﺩﻝ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﻏﻢ ﻭ ﻏﺼﻪ ﺳﭙﺮﺩﻡ ﺑﯽ ﺗﻮ ‌

ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺭﺩﻡ ﺁﻗﺎ
ﻫﯿﭻ‌ﻭﻗﺖ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭﺩﻡ ﺑﯽ ﺗﻮ ‌

هوای مشهد ...

دلم بود و حرم بود و امامم بود و تنهایی

حرم قبله ، حرم کعبه ، عجب احرام زیبایی

به کنج دنج یک حجره ، تماشا داشت اوج او

دلم را کرد اقیانوس ، موسیقی موج او

دو رکعت گریه سر کردم ، دو رکعت خاک گل کردم

دو رکعت با تمام سنگهایش درد و دل کردم

لباس اشک آماده ، سرم از شرم افتاده

همیشه سنگ فرش او برایم مهر و سجاده

زیارت نامه میخواندم ، دلم گرم زیارت شد

نگاهم خورد بر قبرش ، نمیدانم جسارت شد؟

به پای پنجره فولاد ، دل روی دل افتاده

گذار کشتی طوفان زده ، بر ساحل افتاده

نفس پشت نفس ، ایوان به ایوان سیر میکردم

گلاب چشمهایم را برایش خیر میکردم

شاید ...

یااباعبدالله
 دادم تو را قسم به چادری که سوخت
شاید دلت بسوزد و یک کربلا دهی

پیش زهرا نگذارید خجالت بکشیم ...

نام ما را ننویسید، بخوانید فقط

سر این سفره گدا را بنشانید فقط

 

آمدم در بزنم، در نزنم می میرم

من اگر در زدم این بار نرانید فقط

 

میهمان منتظر دیدن صاحب خانه ست

چند لحظه بغل سفره بمانید فقط

 

کم کنید از سر من شرّ خودم را، یعنی

فقط از دست گناهم برهانید... فقط