ﺑﯿﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺯﻫﺮﺍ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻨﺪ ...

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﻔﺮﻩ ﯼ ﺷﺐ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﺍﺭﻫﺎ ﻭﺍ ﺷﺪ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺩﻟﺪﺍﺭ ، ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﺎ ﺷﺪ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﯼ ﺩﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﺴﺒﯿﺤﻢ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﺳﺖ ﺩﻋﺎﯼ ﻣﻦ ﻭ ﻣﻔﺎﺗﯿﺤﻢ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎ ﺷﻬﺪﺍ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻢ

ﻭ ﭘﺎﯼ ﺩِﯾﻦ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻢ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎﻝ ﮔﺸﺎﯾﻢ ﺩﻭ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺭﺍ

ﻓﺮﺍﺯﻫﺎﯼ ﺍﺑﻮﺣﻤﺰﻩ ﯼ ﺛﻤﺎﻟﯽ ﺭﺍ

ﺑﺒﺎﺭ ﺍﺑﺮ ﺧﻄﺎﭘﻮﺵ ، ﻣﺎﻩ ﺭﺣﻤﺖ ﺷﺪ

ﺑﺒﺨﺶ ﺻﺎﺣﺐِ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﺣﻤﺖ ﺷﺪ

بسم الله الرحمن الرحیم

هر که دارد سر سودای خدا بسم الله
هر که دارد غم مهمانی ما بسم الله

میزبانان سحر منتظر مهمانند
هر که خواهد سحر اهل بکا بسم الله

چشمه ی آب حیات است مناجات سحر
هر که دارد طلب آب بقا بسم الله

ماه ها منتظر ماه مبارک بودیم
آمد ای منتظران ماه خدا بسم الله

... آورده ام | رمضان آمد

یا عَظیمَ المَن! گناه آورده ام

غافرُ التَوب! اشتباه آورده ام

لا تُؤدِّبنی، خودم شرمنده ام

تازه قلبم را به راه آورده ام

عُدّتی فی کُربَتی! دلخسته ام

من جوانیِ تباه آورده ام

عاشقان ...

عاشقان رفته اند سوی او ، بس کن این جستجو
ای دریغ از سفر کو به کو ، با من از او بگو

عاشقان رفته اند در پی معشوق خویش
عابدان سهر نهند در ره معبود خویش

بد به حال کسی که چومن تنها بماند
بی صدا گریه کن گریه کن از بود خویش

دریافت

... به امّید خدا

این چنین بر دلم افتاد ... به امّید خدا ...
... غم نخور ... می رسد امداد به امّید خدا

چه قدَر عقده در این سینه ی ما جمع شده
عقده ها می شود آزاد به امّید خدا 

دل ما که به خدا تنگ شده، منتظریم
تا که از ما بکند یاد به امّید خدا 

با دعای «فرج» و «ندبه» ی او مأنوسیم
کِی اثر می کند «اوراد» به امّید خدا ؟ 

باید از گندم بد بوی گنه دور شوم
تا شوم یار قلمداد به امّید خدا 

گِره از کار گِره خورده ی ما باز شود
فرصتی می شود ایجاد به امّید خدا ...
 
... که به دست پسر فاطمه بوسه بزنیم
یک به یک با همه اولاد به امّید خدا 

آقا ببخش ...

آقا ببخش که کوچه پس کوچه های شهر

از من برای آمدنت، آماده تر شده....

ما از تو اِی غریب حمایت نمی‏‎کنیم ...

شرمنده‎ایم کاری برایت نمی‏‎کنیم

جز وقت احتیاج صدایت نمی‏‎کنیم

جا می‎زنیم وقت عمل تا که می‎رسد

 ترک گناه محض رضایت نمی‏‎کنیم

در باتلاقِ نفس گرفتارتر شدیم

 تنها برای اینکه دعایت نمی‏‎کنیم

با اینکه دست توست «شفاء لکل داء»

در اوج درد میل شفاءت نمی‏‎کنیم