در کنار تو وجودم به خدا نزدیک است
هرکه نزدیک خدا شد به شما نزدیک است
استغفار
تو خودت حافظ من باش به یغما نروم
دام ابلیس به من در همه جا نزدیک است
اعتقاد دلم این است که در هیئت ها
دست احسان کریمان به گدا نزدیک است
کودکان کار
شکوه ای نیست اگر غرق مصیبت شده ام
طالب وصل، همیشه به بلا نزدیک است
تا همین جا به خدا قافیه را باخته ام
مرگ این غم زده بی چون و چرا نزدیک است
دل بیتاب مرا روی گُسل ساخته اند
غافل از یار شوم زلزله ها نزدیک است

هر که دارد هوسِ کرب و بلا گریه کند
گریه کن ها، سفر کرب و بلا نزدیک است
گرچه دور از حرمِ کرب و بلاییم ولی
باز هم شکر، خراسان رضا نزدیک است
فتاده ام از پا