پیامک نوشت : تغییر ده قضا را ...

در کوی نیک نامان ما را گذر ندادند

گر تو نمی پسندی تغییر ده قضا را.

آقا جان (عج) به جبرم شده ما رو تغییر بده!

شاعر شدن حواس مرا از تو پرت کرد ...

دنبال وزن و قافیه بودم تمام عمر

شاعر شدن حواس مرا از تو پرت کرد

خدایا برسان مهدی(عج) را ...

یا رب از ابر هدایت برسان بارانی

پیشتر زان که چو گردی ز میان برخیزم ...

اللهم عجل لولیک الفرج

کسی که دغدغه وصل یار را دارد ...

کسی که دغدغه وصل یار را دارد 

 همیشه از گنه و معصیت ابا دارد

کسی که وقت اذان گریه می کند چشمش 

 دگر ز دیدن نا محرمان حیا دارد

کسی که می شنود روضه های غربت را 

 برای آمدن منتقم دعا دارد

دوباره مرغ دلم روی بام تنهایی 

 به لب ترانه یا بن الحسن بیا دارد

برای آنکه بیایی به ما سری بزنی 

 دلم توسل بر مادر شما دارد

نگاه ملتمس و ابریم خدا رو شکر 

 به راه مانده و دلشوره تو را دارد

شبیه قلب تو این قلبهای خسته ما 

از داغ فاطمیه تا ابد عزا دارد

مرا به وقت زیارت تو همسفر فرما 

 که با تو رفتن کرب و بلا صفا دارد

هذا یوم الجمعه و هو یومک ...

هذا یوم الجمعه و هو یومک ...

باز جمعه شد و من کنج اتاقم بنشستم
هق هق یک غزلی که...
مانده آواره به دستم
دلم آماج خزان شد
قلب من تاب ندارد، دیده ام خواب ندارد

---

بغض کردم
که چرا یوسف زهرا؟
جان عالم به فدایش، یک هزار و سیصد و اَندی در عالم
ندبه خواندیم برایش ....
باز از منتظرانیم!!؟

---

در عجب مانده ام از این
این همه جور و چپاول، آن همه قتل و تجاوز
این همه غیبت و تهمت، آن همه غارت و دزدی
خوردن مال یتیمان، گریه ی این همه کودک
ناله ی آن همه مادر
بهر یک تکه ی نانی، پدری در پی کاری
سفره بی نان
اهل خانه شکمش مانده گرسنه
پس کجایی گل زهرا؟
این روا نیست ببینیُّ و نیایی ... 

شاعر:بهلول حبیبی زنجانی

---