ما از تو اِی غریب حمایت نمی‏‎کنیم ...

شرمنده‎ایم کاری برایت نمی‏‎کنیم

جز وقت احتیاج صدایت نمی‏‎کنیم

جا می‎زنیم وقت عمل تا که می‎رسد

 ترک گناه محض رضایت نمی‏‎کنیم

در باتلاقِ نفس گرفتارتر شدیم

 تنها برای اینکه دعایت نمی‏‎کنیم

با اینکه دست توست «شفاء لکل داء»

در اوج درد میل شفاءت نمی‏‎کنیم

کاش این جمعه بیایی و غم از دل ببری

خاطرم هست که از کودکیم تا حالا...

در دلم ریشه دوانده غم دوری شما

قطره آبم که سرازیر شدم از سر کوه

که مگر قبل بخــارم برسم بر دریــا

 

این مسلّم که تو هستی و همه میدانیم...

نکته ی مبهمش اینجاست، کجایی و کجا؟!

السلام علیک یا دردانه....

ارمنی بود و ارمنی زاده،
ظرف خالی گرفت در دستش
آمد و توی صف نذری گفت:
السلام علیک یا دردانه

پچ پچی دور او براه افتاد، 
عده ای خنده ، عده ای مبهوت
زیر لب دختری غضب میکرد:
مردک ارمنی دیوانه!

سرخود را گرفت پایین تر، 
بغض تلخی گرفت جانش را:
من محب حسین و اولادش...
آشنایم نه اینکه بیگانه

صف دلواپسی جلو می رفت،
ارمنی در دلش چه غوغا بود
روضه خوان از رقیه بانو خواند، 
از سه ساله میانه ویرانه

خوب می دانی که اوضاع دلم مطلوب نیست ...

 حال ما دنیا نشینان بی تو اصلاً خوب نیست
بی تو در دنیای ما جز فتنه و آشوب نیست

باغ های این حوالی را همه سرما زده
دور از خورشید هرگز حاصلی مرغوب نیست

خوب می دانم شبیه عاشقانت نیستم
خوب می دانی که اوضاع دلم مطلوب نیست

سلام من

من ای صبا ره رفتن به کوی دوست ندانم

تو می‌روی به سلامت سلام من برسانی

هذا یوم الجمعه و هو یومک المتوقع فیه ظهورک

شکسته بال و پری ...

شکسته بال وپری زآشیانه می بردند

تن ضعیف غریبانه شبانه می بردند

جنازه ای که همه انبیاء قربانش

چه شد که هفت نفرمخفیانه می بردند

بهار فــاطمی

سالی که بهارش قدم فاطمه باشد

صدها برکت از کرم فاطمه باشد

امید که یک مژده ز صدها خبر خوش 

پیغام فرج در حرم فاطمه باشد