خورشید پشت کوه! ببین دفتر مرا

در دفترم هزار معما نوشته ام

یعنی که باز نام شما را نوشته ام

خورشید پشت کوه! ببین دفتر مرا

امشب هزار مرتبه فردا نوشته ام

هر چند مرده ام، به امید کمی نفس

این نا مه را برای مسیحا نوشته ام

اصلا قبول، دیر رسیدم سرکلاس

اما اجازه؟! مشق شبم را نوشته ام...

عمریست روی تخته سیاه نگاه خود

تصمیم... نه!که غیبت کبری نوشته ام...

پشت در کلاس فقط گفته ای و من

از درس انتظار تو املا نوشته ام

جان مرا بگیر و بیا! من در این غزل

خود را برای روز مبادا نوشته ام

از عمق چشمهایم تمام مرا بخوان!

من نامه ای بلند ولی نا نوشته ام...

زنگ کلاس ... بغض تو... موضوع انتظار

از جمعه های غم زده انشا نوشته ام

آقا ببخش! در ورق خیس زندگیم

خطم بدست و باز شما را نوشته ام

سرتاسر حروف الفبایت عشق بود

آقا نگو! بدون الفبا نوشته ام

----------------------

حسن اسحاقی

در حسرت دیدار تو ....

روزی که ستم عدل شد و خانه درش سوخت

یک سلسله زنجیر شد و در اثرش سوخت

 

محراب که با خون علی رنگ شفق یافت

با خدعه ی بیداد حسن هم جگرش سوخت

 

نوبت به حسین آمد و با دعوت این قوم

لب تشنه زمین گیر شد و در سفرش سوخت

 

سجاد خود از غصه ی این واقعه می مرد

آن روز که در بادیه بال پدرش سوخت

 

هم باقر و هم صادق و هم کاظم این قوم

مسموم شد و شیعه ی او با خبرش سوخت ...

*  *  *

تا شیعه تو را جمعه ی موعود ببیند

در حسرت دیدار تو چشمان ترش سوخت

 

یک چشم اگر منتظر قائم خود هست

از گریه بر این طایفه چشم دگرش سوخت...

http://abkenarminab.parsiblog.com/

غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد ....

غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد

از شما دور شدن زار شدن هم دارد

هر که از چشم بیفتاد محلش ندهند

عبد آلوده شدن خار شدن هم دارد

عیب از ماست که هر صبح نمی بینیمت

چشم بیمار شده تار شدن هم دارد

همه با درد به دنبال طبیبی هستیم

دوری از کوی تو بیمار شدن هم دارد

ای طبیب همه انگار دلت با ما نیست

بد شدن حس دل آزار شدن هم دارد

آنقدر حرف در این سینه ی ما جمع شده

این همه عقده تلنبار شدن هم دارد

از کریمان فقرا جود و کرم می خواهند

لطف بسیار طلبکار شدن هم دارد

نکند منتظر مردن مایی آقا ؟!

این بدی مانع دیدار شدن هم دارد

ما اسیریم اسیر غم دنیا هستیم

عفلت از یار گرفتار شدن هم دارد

دریافت

دلم گرفته از این جمعه های تکراری

دلم گرفته از این جمعه های تکراری
دلم گرفته از این انتظار اجباری

چه قدر ندبه بخوانم! چرا نمی آیی؟
چه دیده ایی که از این دل شکسته بیزاری!؟

نیا! به درد خودم گریه می کنم، باشد

شما که از بدی حال من خبر داری

«صلاح مملکت خویش خسروان دانند»

ازاین به بعد غزل، من ندارم اصراری

نیا! که وُسع خرید کلافِ نخ هم نیست

شما که با خبر از نرخ هایِ بازاری

امان نمی دهدم گریه، درد و دل دارم

به سینه مانده چه ناگفته هایِ بسیاری

به جان مادرت آقا به کار می آیم

مرا اگر تو در این روضه ها نگه داری

به درد می خورم آقا، مرا تحمل کن

به جای «شیعه» بخوانم «غلام درباری»

تو شاهدی! جگرم خرجِ روضه هاتان شد

گمان کنم که به من اندکی بدهکاری

ببخش، حرف زیادی زدم، غلط کردم

شما امامی و من هم غلام، مختاری

مرا فراق و غمت می کشد، تو خواهی دید

که خورده برگۀ ترحیم من به دیواری

شعر از وحید قاسمی

شعر : دیگر به خلوت های من یک نم نمی باری ؟ | حسن بیاتانی |

دیگر به خلوت های من یک نم نمی باری

در دفتر دلتنگی ام شعری نمی کاری

...

لحن سکوتت در دلم هر روز یک جور است

قهری؟...نه؟...دلگیری؟...نه؟...آقا! دوستم داری؟

من – بی تعارف- هستی ام را از شما دارم

آقا خلاصه مطلبی؛ فرمایشی؛ کاری...

من خوانده ام دربارتان یک خیمه ی سادَه ست

جایی در آن دارند شاعرهای درباری؟

...

اما من و این رتبه و این منزلت ... هرگز

اما تو و این بخشش و این مرحمت... آری

 توفیق دادی یک غزل هم صحبتت باشم

از بس که گل هستی و رو دادی به هر خاری

حسن بیاتانی 

شعر : دست خودم نبود اگرعاشقت شدم ...

دست خودم نبود اگرعاشقت شدم

باورنمی کنم! نه؛ مگرعاشقت شدم!؟

سینی به دست رد شدم از نو نهالی ام

در هیئت محل به نظر عاشقت شدم

از سفره های نذری مادر شروع شد

با عکسی از ضریح قمر عاشقت شدم

سینه به سینه عشق تو را ارث برده ام

من از دعای خیر پدر عاشقت شدم

آقا زهیر دیگری امروز آمده

دست مرا بگیرو ببر…عاشقت شدم

خون گریه می کنم ز فراق تو، حق بده

من جای دل ز راه جگر عاشقت شدم

برطالعم نوشته شده «عاشق الحسین»

دست خودم نبود اگر عاشقت شدم