کـاش در ایـن رمضـان ...

کـاش در ایـن رمضـان لایـق دیـدار شـویم

سـحـری بـا نـظـر لـطـف تـو بـیـدار شـویم

کــاش منّت بگـذاری ســر ِمـا مهدی جـان

تا که همسـفره ی تو لحظه ی افطارشـویم

اللهم عجل لولیک الفرج

فوق العاده :: السلام علیکْ یا دریا ....

« ربنا آتنا» نگاهش را، که هوایم دوباره بارانی است

السلام علیکْ یا دریا که دلم بی قرار و توفانی است

« اِنّ فی خلق» تو خدا هم مست، روحْ حیران، فرشته‌ها هم مست

«اِنّ فی خلق» تو زمین مبهوت، زیر یک آسمان پریشانی است

«لا اله»َم ! کجای «الا» یی؟ روح دریا ! کجای دریایی؟

مثل آبی به چشم ماهی‌ها، ای «هوالظاهر»ی که پیدا نیست!

عشق در دست حسین بن علیست

تا که پرسیدم ز قلبم عشق چیست

در جوابم اینچنین گفت و گریست

لیلی و مجنون فقط افسانه اند

عشق در دست حسین بن علیست

کجا سر در گریبان بردی و یاد من افتادی

دلم مثل غروب جمعه ها دارد هوایت را

کجا واکرده ای این بار گیسوی رهایت را؟

کجا سر در گریبان بردی و یاد من افتادی

که پنهان کرده باشی گریه های های هایت را

خیابان «ولی عصر» بی شک جای خوبی نیست

که در بین صداها گم کنی بغض صدایت را

تو هم در این غریبستان وطن داری و می دانی

بریده روزگار بی تو صبر آشنایت را

نسیمی از نفس افتاده ام از نیل ردّم کن

رها کن در میان خدعه ماران عصایت را

مسافران همه رفتند ...

پر است خلوتم از یاد عاشقانه او

گرفته باز دل کوچکم بهانه او

نسیم رهگذر این بار هم نیاورده

به دست قاصدکی نامه یا نشانه او

مسافران همه رفتند و باز جا ماندم

کدام جاده مرا می برد به خانه او

در اشتیاق زیارت به خواب می بینم

کبوترانه نشستم برآستانه او

من و دو بال شکسته، من و دو دست نیاز

چگونه پر بکشم سمت آشیانه او

غروب ابری پاییز می چکد در من

پرم ز هق هق باران، کجاست شانه او؟

"انسیه موسویان"

پرواز می کنم به پرم میخورم زمین ...

از ما عجیب نیست دعایی نمی رسد

از تحبس الدعا که صدایی نمی رسد

ما تحبس الدعا شده نان شبهه ایم

آنجا که شبهه است عطایی نمی رسد

پرواز می کنم به پرم میخورم زمین

بال و پر شکسته به جایی نمی رسد

ماه رمضان شد ...

ماه رمضان شد، می و میخانه برافتاد

عیش و طرب و باده به وقت سحر افتاد

التماس دعای فرج

اللهم عجل لولیک الفرج