از چه باشم نگران , مادری ت ما را بس ....

از عناوین جهان نوکری ت ما را بس

از چه باشم نگران , مادری ت ما را بس

جواب ناله ی ما را نمی دهد "دلبر" ...

خدا کند که کسی حالتش چو ما نشود

ز دام خال سیاهش کسی رها نشود

خدا کند که نیفتد کسی ز چشم نگار

به نزد یار چو ما پست و بی بها نشود

جواب ناله ی ما را نمی دهد "دلبر"

خدا کند که کسی تحبس الدعا نشود

شنیده ام که از این حرف، یار خسته شده

خدا کند که به اخراج ما رضا نشود

مریض عشقم و من را طبیب لازم نیست

خدا کند که مریضی من دوا نشود

ز روزگار غریبم گشته است معلوم

شفای ما به قیامت بجز رضا نشود…

شعر از رهبر(حفظه الله)

رجب گذشت و به دل حسرت سفر مانده ...

رجب گذشت و به دل حسرت سفر مانده  
به آستان رضا داغِ یک نظر مانده

دوباره اذن دخول و دوباره بابِ "جواد" 
و زائری زخجالت به پشت در مانده

إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الانْقِطَاعِ إِلَیْکَ ...

به این سه فراز از ادعیه دقت کنید:
در دعای معروف ماه رجب می خوانیم:

اَعْطِنی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَهِ وَاصْرِفْ عَنّی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الاْخِرَهِ

عطا کن به من به خاطر درخواستی که از تو کردم همه خیر دنیا و همه خیر آخرت را، و بگردان از من به خاطر همان درخواستی که از تو کردم همه شر دنیا و شر آخرت را

در ماه شعبان در مناجات شعبانیه می خوانیم:

إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الانْقِطَاعِ إِلَیْکَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْکَ حَتَّى تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصِیرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِکَ

معبودا، مرا به کمالِ گسستن [از خلق] و پیوستن به خودت رسان و دیده‌ قلبمان را با فروغی که بدان تو را مشاهده کنند، روشن فرما تا دیده دل ما حجابهای نورانی را بر درَد و به کانِ عظمت و جلال رسد و جانهای ما به مقام والای قدس تو بپیوندد.‌

و در دعای قنوت نماز عید فطر می خوانیم:

اَنْ تُدْخِلَنی فی کُلِّ خَیْرٍ اَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُخْرِجَنی مِنْ کُلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ

و درآوری مرا در هر خیری که درآوردی در آن خیر محمد و آل محمد را و برونم آری از هر بدی و شری که برون آوردی از آن محمد و آل محمد را – که درودهای تو بر او و بر ایشان باد – خدایا از تو خواهم.

---

این سه فراز نشون میده که از روز اول ماه رجب تا روز آخر ماه رمضان یک سیر صعودی کاملی رو باید طی کنیم. اگر سیر ماه رجب رو ناقص انجام داده باشیم و به خیر دنیا و آخرت نرسیده باشیم، در ماه شعبان هم گسستن از خلق نمی رسیم و در نتیجه ماه رمضان هم از داخل شدن در هر خیری که محمد و آل محمد داخل شدند باز می مونیم. این فرصت ها رو غنیمت بشماریم و نذاریم ماه رجب تمام بشه و دستمون خالی باشه. شعبان و رمضان در پیش است. توشه ها رو برداریم.

اینجاست منبع

پست ویژه : ما قوم عجم به باده عادت داریم ...

این شعرو نخونید قطعن از دستتون رفته.

اینم یه پست سفارشی برای میلاد امیرالمومنین علی علیه السلام

---

ساقی به پیاله باده کم می ریزی

این میکده را چرا به هم می ریزی؟!

از گردش ساغرت شکایت دارم

آسوده بریز! بنده عادت دارم

با خستگی آمدم؛ فرح می خواهم

سجاده و تسبیح و قدح می خواهم

ما قوم عجم به باده عادت داریم

بر پیر مغان «علی» ارادت داریم

بر طایفه مان نگاه حق معطوف است

میخانه ی شهر طوس ما معروف است

من اهل ری ام؛ مست ولی اللهم

یک خمره میِ سفارشی می خواهم

بعضی ها ...

خوشا به حال دل بی شکیب بعضی ها     

هزار غبطه به حال عجیب بعضی ها 

    

نمی رود ز سر این پرنده ی قفسی     

خیال بال و پر دلفریب بعضی ها    

 

قنوت وتر … سحر … در جوار «شش گوشه»     

طبیب حاذق درد غریب بعضی ها!   

  

نصیب همچو منی؛ مهر تربت و حسرت!     

برات کرب و بلا، هی نصیب بعضی ها …     

دلم شکسته خدایا! مرا اجابت کن     

به حق حرمت امن یجیب بعضی ها     

به همنشینی پاکان کربلا رفته     

گرفته چادر من، بوی سیب بعضی ها... 

برنگشت ...

دوستم را اولین باری که آوردم حرم

تا دم ِ برگشت با ما بود.. با ما برنگشت