دلِت آب ...

دریافت

---

زبان حال یه بچه شامی به حضرت رقیه(س):

گل داره پیرهن من دلِت آب

       گرون دامن من،دلِت آب

تازه بابام خریده گردنی

       نگاه به گردن من،دلِت آب

زخم رو گونَت چه خنده داره

        کجی شونت چه خنده داره

...گریه می کنی؟

من دل شکسته ام تو چرا گریه می کنی؟

داری کدام بغض مرا گریه می کنی؟

گریان غروب ها به کجا خیره می شوی؟

هر روز صبح زود چرا گریه می کنی؟

دارم برای غربت تو گریه می کنم

داری برای غربت ما گریه می کنی؟

عمری ست از تو غافلم و تو برای من

شب های جمعه پیش خدا گریه می کنی

دلشوره های امشب من بی دلیل نیست

سر بر کدام خاک؟ کجا گریه می کنی؟

این ابرها همیشه که باران نمی شوند

شاید تو بغض کرده ای یا گریه می کنی

...

برگشته ایم خسته و شرمنده و فقیر...

یا ایها العزیز...چرا گریه می کنی؟

حسن بیابانی

محرم نیامده ...

دل واپس غمیم محرم نیامده

فکر محرمیم، محرم نیامده

باز این چه شورش است که چون مغرب دهم

بر سینه می زنیم ، محرم نیامده

در گوشهء حسینیه مثل یتیم ها

خون گریه می کنیم ، محرم نیامده

یک شب جمعه به کربلا ...

آیا شود که یک شب جمعه به کربلا

مهمان شوم به سفره ی احسان مادرش

هنوزها ...

همیشه بی تو میان هنوزها لنگم

هنوز مثل همیشه...همیشه دلتنگم!

دهِ ذی الحجه ی من هجده ذالحجه ی توست ...

آینه هستم و آماده ی ایـــوان شدنم

آتشی هستم و لبریز گلستان شدنم

چند وقتی است به ایوان نـــــجف سر نزدم

بی سبب نیست به جان تو پــریشان شدنم

سفره ی نان جویی پهن کن ای شـــــاه نجف

بیشتر از هــــمه آمــاده ی مـــــهمان شدنم

آنکه از کفر در آورد مرا مهر تو بود

همه اش زیر سر تـــوست مســــلمان شدنم

از چه امروز نیــــفتم به قـــــدومت وقتی

ختم شد ســجده ی دیروز به انسان شدنم

عـــلی اللــــهیِ ما را به بزرگیت ببخش

پیش تو مستحق این همه حیران شدنم

دهِ ذی الحجه ی من هجده ذالحجه ی توست

هشت روز است که آماده قـــــــربان شدنم

جان به هرحال قرار است که قـــــربان بشود

پس چه خوب است که قربـــانی جــ♥ـانان بشود

انا مشتاق به جوار نجف ...

انا مشتاق به جوار نجف

انا محتاج به دعای علی

بچه های بزرگ و کوچکمان

همه قربان بچه های علی

دست مولا و چادر بی بی

دست ما و نخ عبای علی

چه مقامیست که هزاران بار

میشود فاطمه فدای علی