محرم نیامده ...

دل واپس غمیم محرم نیامده

فکر محرمیم، محرم نیامده

باز این چه شورش است که چون مغرب دهم

بر سینه می زنیم ، محرم نیامده

در گوشهء حسینیه مثل یتیم ها

خون گریه می کنیم ، محرم نیامده

یک شب جمعه به کربلا ...

آیا شود که یک شب جمعه به کربلا

مهمان شوم به سفره ی احسان مادرش

هنوزها ...

همیشه بی تو میان هنوزها لنگم

هنوز مثل همیشه...همیشه دلتنگم!

دهِ ذی الحجه ی من هجده ذالحجه ی توست ...

آینه هستم و آماده ی ایـــوان شدنم

آتشی هستم و لبریز گلستان شدنم

چند وقتی است به ایوان نـــــجف سر نزدم

بی سبب نیست به جان تو پــریشان شدنم

سفره ی نان جویی پهن کن ای شـــــاه نجف

بیشتر از هــــمه آمــاده ی مـــــهمان شدنم

آنکه از کفر در آورد مرا مهر تو بود

همه اش زیر سر تـــوست مســــلمان شدنم

از چه امروز نیــــفتم به قـــــدومت وقتی

ختم شد ســجده ی دیروز به انسان شدنم

عـــلی اللــــهیِ ما را به بزرگیت ببخش

پیش تو مستحق این همه حیران شدنم

دهِ ذی الحجه ی من هجده ذالحجه ی توست

هشت روز است که آماده قـــــــربان شدنم

جان به هرحال قرار است که قـــــربان بشود

پس چه خوب است که قربـــانی جــ♥ـانان بشود

انا مشتاق به جوار نجف ...

انا مشتاق به جوار نجف

انا محتاج به دعای علی

بچه های بزرگ و کوچکمان

همه قربان بچه های علی

دست مولا و چادر بی بی

دست ما و نخ عبای علی

چه مقامیست که هزاران بار

میشود فاطمه فدای علی

دست گرم پدر فاطمه در دست علی ست ...

دست گرم پدر فاطمه در دست علی ست

بعد از این بار نبوت همه در دست علی ست

شعر کامل در ادامه مطلب...

یک نخ ازجامه ی احرام تو ما را کافی است...

یک نخ ازجامه ی احرام تو ما را کافی است

نه که مارا همه ی خلق جهان راکافی است

پسرحضـرت نرگـس بـه جمـالت نازم 

گوهر و هر تو ما را به دو دنـیا کافی است

درمـنا یا بـه حـرم یـا عـرفات و مشعر

لحظه ای یـاد کنی ازمن شیدا کافی است

گرتو را ضی شوی ازمن همه روزم عید است

نامه ای گرشود ازسوی تو امضا کافی  است